Doc.gr

Απαντώ σε αρνητικά σχόλια και κακόβουλες κριτικές.

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2013
Απαντώ σε αρνητικά σχόλια και κακόβουλες κριτικές.


Η αρνητική κριτική αποτελεί για πολλούς ανθρώπους ένα μελανό σημείο στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Φοβούνται μήπως πέσουν θύμα της, προσπαθούν πάσει θυσία να αποφύγουν δυσμενή σχόλια για τον εαυτό τους, συμμορφώνονται σε κοινωνικές νόρμες ή επιταγές τρίτων που δεν τους αντιπροσωπεύουν και στην περίπτωση που δεχθούν ένα τέτοιο σχόλιο διαταράσσεται η ήδη κλονισμένη αυτοεκτίμηση τους.

Είναι αναπόφευκτο στις διαπροσωπικές και επαγγελματικές μας σχέσεις να δεχθούμε σχόλια και κριτικές που δεν μας αρέσουν. Η αλήθεια είναι ότι συχνά πρέπει να αναρωτιόμαστε για τις προθέσεις αυτού που ασκεί κριτική. Στην περίπτωση που τις θεωρήσουμε κακόβουλες, παύει να έχει αξία η όποια κριτική ασκεί, καθώς δεν καθοδηγείται από την πρόθεση του να μας αξιολογήσει αλλά από την επιθυμία του να μας πληγώσει. Στην περίπτωση που αναγνωρίζουμε την πρόθεση του άλλου να μας βοηθήσει ή έστω να συμβάλει στην προσωπική μας βελτίωση, τα πράγματα γίνονται κάπως πιο εύκολα. Αρχικά ,χρειάζεται να αποδεχθούμε το γεγονός, ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του προσωπικά κριτήρια με τα οποία αξιολογεί, τόσο τον εαυτό του ,όσο και τους γύρω του. Αν για παράδειγμα κάποιος σας ασκεί κριτική λέγοντας σας «Είσαι πολύ σχολαστικός με τα κείμενα που διορθώνεις και καθυστερείς πολύ στη δουλειά» αυτό σημαίνει πως έχει κάποια συγκεκριμένα προσωπικά στάνταρντ που διαχωρίζουν το «σχολαστικός» - από το «πολύ σχολαστικός» τα οποία στάνταρτ μπορεί να μην συμφωνούν με τα δικά σας. Η κριτική λοιπόν βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα προσωπικά κριτήρια του κριτή, τα οποία έχετε την επιλογή να αποδεχθείτε ή όχι. Ένα δεύτερο σημείο για το οποίο χρειάζεται να αναρωτηθείτε είναι κατά πόσο δέχεστε το δικαίωμα του άλλου να σας κρίνει. Δέχεστε κριτική από το αφεντικό σας; Από τους συναδέλφους σας; Από τους φίλους σας; Ίσως, σε διαφορετικό βαθμό από τον καθένα. Πολλές φορές εναντιωνόμαστε στο δικαίωμα κάποιου φίλου ή συναδέλφου να μας ασκεί κριτική μόνο και μόνο επειδή η κριτική που ασκεί δεν μας αρέσει. Αν μας έκανε όμως ένα κοπλιμέντο θα αντιδρούσαμε διαφορετικά. Μην ξεχνάτε ωστόσο, πως κάθε είδους κριτική μπορεί να αποτελέσει μια αφορμή, είτε για να επαναξιολογήσετε στοιχεία του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς σας, είτε για να εξασκηθείτε ενεργά σε επικοινωνιακές δεξιότητες χρήσιμες για την διατήρηση της αυτοεκτίμησης σας.  

Παραμείνετε ψύχραιμοι
Η πρώτη σας συναισθηματική αντίδραση ίσως δεν είναι και η ενδεδειγμένη βάση για να στήσετε την επιχειρηματολογία σας. Δώστε στον εαυτό σας λίγο χρόνο πριν πείτε οτιδήποτε. Μιλήστε αφού έχετε βρει την αυτοκυριαρχία σας ή φροντίστε να μην την χάσετε καθόλου.     

Μπείτε σε λεπτομέρειες; 
Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσετε την κριτική που σας γίνεται είναι να θέσετε σε αυτόν που σας κρίνει διευκρινιστικές ερωτήσεις αναφορικά με το σχόλιο του. Με τον τρόπο αυτό θα είτε θα πάρετε χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με μια ασαφή ή υποκειμενική κριτική ή θα φέρετε τον συνομιλητή σας σε αμηχανία σε περίπτωση που το σχόλιο του είναι ανυπόστατο. Χρησιμοποιείστε ανοιχτές ερωτήσεις προκειμένου να προάγεται το διάλογο. Για παράδειγμα «Τι εννοείς όταν λες ότι είμαι βαρετός;» ή «Τι κάνω/ λέω που να με κάνει βαρετό για σένα;», «Τι θα ήθελες να κάνω για να μην βαριέσαι;». Διερευνήστε με φιλική διάθεση τα καυστικά σχόλια που δέχεστε και μπορεί να οδηγηθείτε σε διαφορετικά συμπεράσματα:   «Άρα κάθε φορά που συζητάω για περιβαλλοντικά θέματα εσύ βαριέσαι;» « Αυτό σημαίνει πως είμαι βαρετός ή πως εσύ βαριέσαι με τις συζητήσεις περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος;» Η διερεύνηση είναι χρήσιμη στις περιπτώσεις που μας ενδιαφέρει η σχέση με τον συνομιλούντα και θέλουμε να την διατηρήσουμε σε ένα καλό επίπεδο.  

Συμφωνείστε και με το παραπάνω

Η τεχνική αυτή είναι κατάλληλη όταν στην ουσία αυτός που μας ασκεί κριτική έχει δίκιο. Στις περιπτώσεις αυτές μπαίνουμε συνήθως σε μια διαδικασία όπου απολογούμαστε για τον εαυτό μας παρακινούμενοι από τις ενοχές που νιώθουμε. Αυτό στην ουσία δίνει έδαφος στον κριτή μας να συνεχίσει και εμείς νιώθουμε ακόμα περισσότερο ένοχοι. Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, δεν έχετε παρά να κάνετε τρία πράγματα: 1. Να συμφωνήσετε με την κριτική επαυξάνωντας 2. Να μην απολογηθείτε 3. Να μην ζητήσετε συγνώμη. Το να κινηθείτε προς την κατεύθυνση του κριτή σας, ασκώντας και εσείς ο ίδιος κριτική στον εαυτό σας, μπορεί να αλλάξει τη ροή της συζήτησης σας προς όφελος σας.
 Πχ - «Με αυτήν την ακαταστασία σου δεν μπορώ να βρω τίποτα εδώ μέσα»           
      - «Έχεις δίκιο. Ποτέ δεν καταφέρνω να τακτοποιήσω σωστά τα πράγματα μου και σε δυσκολεύω»
Ασκώντας ουσιαστικά εσείς αρνητική αυτοκριτική χωρίς δικαιολογίες και ενοχές, παραδέχεστε το λάθος σας ανοιχτά, δεν επιτρέπετε να εκμεταλλευτεί ο άλλος τις ενοχές σας, αποπνέοντας το μήνυμα ότι αποδέχεστε το δικαίωμα σας στο λάθος. Ο κριτής σας μπορεί τελικά να πάρει και το μέρος σας: «Δεν είπα ότι είσαι πάντα ακατάστατος. Απλά τις τελευταίες μέρες έχει παραγίνει το πράγμα».

Θολώστε το τοπίο

 Ένας λόγος που μας αναστατώνει η κριτική των άλλων είναι γιατί εμπεριέχει κάποια αληθή στοιχεία. Μπορεί να μην θέλουμε να τα δούμε ή να τα συζητήσουμε με τον καθένα αλλά αντί να αρνηθούμε πεισματικά την ύπαρξη τους και να πασχίσουμε να πείσουμε τον συνομιλητή μας ότι είμαστε το αντίθετο από αυτό που πιστεύει, μπορούμε απλώς να το αποδεχθούμε μέσα σε ένα κλίμα ασάφειας και γενικότητας. Συνήθως, ο κριτής μας δεν περιμένει να αντιμετωπίσουμε με στωικότητα και αποδοχή ένα αρνητικό μας γνώρισμα. Μάλλον περιμένει να μας φέρει σε αμηχανία και να αρχίσουμε τις απολογίες. Μην απαντώντας ευθέως, δεν του δίνουμε και το έρεισμα για να συνεχίσει την επικριτική του συμπεριφορά. «Ναι, η αλήθεια είναι ότι γίνομαι εγωιστής κάποιες φορές» «Τι να πω; Τεμπελιάζω που και που, όπως όλοι» Στην ουσία δεν αποδεχόμαστε πλήρως την επίκριση που μας γίνεται αλλά την γενική αλήθεια που εμπεριέχει η κρίση.  

Μην τη δέχεστε

Το ότι κάποιος επιλέγει να εκφραστεί έντονα αρνητικά για το άτομο μας ή ακόμα και να μας προσβάλει, σημαίνει ότι πρέπει να προσβληθούμε; Ο τρόπος που ο καθένας εκφράζεται λέει πρωτίστως κάτι για τον ίδιο. Αν επομένως έχετε απέναντι σας κάποιον που συνηθίζει να πληγώνει με τα λόγια του, να βρίσκει μονίμως αρνητικά στους άλλους και έχει αναγάγει την κριτική σε άθλημα, έχετε την επιλογή απλώς μείνετε αδιάφοροι απαντώντας με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο: με ευγένεια και ηρεμία και φυσικά με χαμόγελο. «θα μπορούσα να λάβω σοβαρά τα σχόλια σας, αν δεν γίνονταν με τόση εμπάθεια και δηκτικότητα. Σας ευχαριστώ ούτως ή άλλως για το χρόνο που αφιερώσατε να τα μοιραστείτε μαζί μου».  Άλλωστε, όταν ο στόχος του άλλου είναι να σας προσβάλλει, το πιο πιθανό είναι να υπερβάλει στα χαρακτηριστικά που θα σας προσάψει ακριβώς για πετύχει τον στόχο του. Η δική σας στάση (αδιαφορία, χαμόγελο, απαξίωση κτλ) θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το δικό σας επίπεδο αλλά και να θέτει τους όρους με τους οποίους δέχεστε μια επικοινωνία. «Λυπάμαι που δεν θα συμμετέχω σε αυτήν την συζήτηση, αλλά ο τόνος και το περιεχόμενο της δεν μου αρμόζει».  

Παραμείνετε ευγενείς

Είναι αλήθεια ότι συχνά παρασυρόμαστε σε διαλόγους και τακτικές επικοινωνίας που δεν μας αρμόζουν. Αν το ύφος του συνομιλητή μας είναι επιθετικό, στομφώδες, αγενές, επικριτικό, μπαίνουμε ασυναίσθητα στην διαδικασία να απαντήσουμε με το ίδιο ύφος. Αυτό οδηγεί σε ένταση και τελικά σε σύγκρουση. Παραμείνετε ευγενικοί και ψύχραιμοι ακόμα και όταν το ύφος του άλλου είναι αγενές. Η ευγένεια μπορεί να βοηθήσει το συνομιλητή – κριτή σας να ρίξει τους τόνους αλλά και να αναθεωρήσει αυτά τα οποία σας καταλογίζει, αν έρθει αντιμέτωπος με μια στάση σταθερή, αποφασιστική και ευγενή. Σίγουρα θα μετριάσει την βαρύτητα των όσων λέει. Και σίγουρα δεν θα έχετε να μετανιώνετε για τον τρόπο που μιλήσατε.   

Πότε η ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματική;

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013
Πότε η ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματική;
Η ψυχοθεραπεία είναι μια ιδιαίτερη και μοναδική σχέση ανάμεσα στον θεραπευόμενο και τον θεραπευτή που αποσκοπεί στην ανακούφιση του πρώτου από τα προβλήματα που τον ταλανίζουν αλλά και στην σταδιακή καλλιέργεια των δεξιοτήτων που θα τον βοηθήσουν να τα διαχειρίζεται αποτελεσματικά στο μέλλον. Κάθε θεραπευτική σχέση είναι μοναδική καθώς χτίζεται από δύο μοναδικά άτομα. Παρόλα αυτά δεν αποβαίνει κάθε θεραπευτική προσπάθεια αποτελεσματική ή τουλάχιστον τόσο αποτελεσματική όσο θα ήθελαν και τα δύο μέρη της. Παρακάτω παρατίθενται κάποιοι όροι και προϋποθέσεις υπό τους οποίους η ψυχοθεραπεία μπορεί να καταστεί ωφέλιμη.

Πρόθεση
Για να μπορεί ένας θεραπευτής να βοηθήσει ουσιαστικά τον θεραπευόμενο του, πρέπει ο ίδιος ο θεραπευόμενος να θέλει να βρίσκεται εκεί. Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να είναι δική του απόφαση η συνεργασία του με τον θεραπευτή. Ακόμα και αν κάποιος ξεκινήσει την θεραπεία παρακινούμενος από τρίτους, το να γίνει σταδιακά δική του επιθυμία η παραμονή του σε αυτή τη σχέση είναι κρίσιμος παράγοντας στην επιτυχία της.

Δέσμευση
Από τη στιγμή που κάποιος απευθύνεται σε έναν θεραπευτή ξεκινώντας μια προσπάθεια αλλαγής στον εαυτό του, χρειάζεται να μείνει σταθερός σε αυτή του την δέσμευση. Ενώ κανένας θεραπευτής δεν θα σας αναγκάσει να ολοκληρώσετε έναν αριθμό συνεδριών, η αλήθεια είναι πως η παραίτηση από την θεραπεία πριν αυτή ολοκληρωθεί, δεν αποβαίνει προς όφελος σας. Συχνά μια παροδική βελτίωση στην διάθεση του θεραπευόμενου, η αργή εξέλιξη μιας αλλαγής ή και άλλοι προσωπικοί λόγοι, τον οδηγούν στην σταδιακή ή απότομη απομάκρυνση του από το θεραπευτικό έργο. Το αποτέλεσμα είναι να μείνει με το αίσθημα του ανικανοποίητου αλλά και να μείνει ανεκμετάλλευτη όση δουλειά κατάφερε να κάνει μέχρι τη στιγμή της διακοπής.

Στοχοθετημένη
Όταν κάποιος απευθύνεται σε έναν ψυχοθεραπευτή ίσως έχει στο μυαλό του πολλά πράγματα που τον ταλανίζουν. Η θεραπεία θα πρέπει όμως να έχει έναν συγκεκριμένο στόχο: να αποσκοπεί δηλαδή σε μια αλλαγή συμφωνημένη και από τους δύο, θεραπευτή και θεραπευόμενο. Ο θεραπευτής μπορεί μέσα από την εμπειρία του να βοηθήσει τον θεραπευόμενο αναφορικά με την θέσπιση των στόχων της θεραπείας αλλά και να του παρέχει ανατροφοδότηση αναφορικά με την πορεία της.

Θεραπευτική σχέση
Η επιτυχημένη θεραπεία προϋποθέτει την εγκαθίδρυση μιας θεραπευτικής συμμαχίας. Αυτό σημαίνει πως και τα δύο μέρη της σχέσης οφείλουν να συνεργάζονται για τον κοινό σκοπό. Ο θεραπευόμενος χρειάζεται να εμπιστεύεται τον θεραπευτή του και να μπορεί ν234α του μιλά ανοιχτά και ειλικρινά για όσα τον απασχολούν. Ο θεραπευτής οφείλει να ενθαρρύνει ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας προκειμένου να νιώσει ο θεραπευόμενος άνετα μέσα σε αυτή τη σχέση.